Druk druk druk! Maar... leuk!
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke
17 Juni 2014 | Suriname, Paramaribo
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik heb geschreven. De tijd gaat hier snel, veel te snel! Ik ben zo druk met van alles en nog wat dat de tijd vliegt maar ik heb het geweldig naar mijn zin. Afgelopen week was weer indrukwekkend!
Woensdag begon mijn allereerste stagedag op de Doth school hier in Paramaribo. Het is wel echt heel anders dan in Nederland hier. Ik doe mijn best om me aan te passen maar om toch mijn eigen normen en waarden te houden. Ik ben donderdag al begonnen met energizers en gedichtjes aan te leren.
Donderdag middag was echt fantastisch. Ik ging op trip met mensen die ook mee waren geweest naar de Brownsberg. We gingen eerst een eind varen om dolfijnen te spotten we hebben er heel veel gezien maar het is wel moeilijk om ze op de foto te krijgen omdat ze natuurlijk niet braaf stil blijven liggen. Daarna gingen we ter boot door naar een dorpje waar we uitleg kregen over planten en vruchten die er groeien. We liepen naar een huis waar we te eten kregen. Vanuit die mensen hun achtertuin konden we verder varen met een kleinere boot die super hard ging. Op een gegeven moment kwamen we bij een sluis aan en ik dacht dat we moesten gaan clunen. Maar in plaats daarvan gaf de stuurman nog meer gas en schoven we een schuin vlak op. Toen moesten we nog een eindje de boot duwen en zo kwamen we aan de andere kant van de sluis. Daar gingen we op kaaimannen tocht. Intussen was het al erg donker geworden en dat maakte het extra spannend. We hebben toen een kaaiman gevangen en die mochten we vasthouden voor de foto. Eerst vond ik het wel een beetje griezelig maar daar was ik al snel overheen. ´
De tocht was echt geweldig en super jammer dat hij was afgelopen!
Vrijdag was ik lekker vrij van stage dus toen heb ik mijn hele kamer eens flink gesopt. Daarna gingen we met het hele huis voetbal kijken bij ´t Vat. Dat is een kroeg/restaurant waar veel tv schermen hingen. Het was super gezellig echt één groot feest met 20 man uit ons huis. Het was alleen jammer dat ik ’s avonds nog moest voorlezen en een activiteit met kinderen moest doen in de Mac Donalds. Dat is hier iedere vrijdag vanuit de stichting waar ik ben aangesloten. Het was leuk om te doen en de kinderen werden er echt blij van. Daarna ben ik lekker gaan stappen met mensen van ons huis.
Zaterdag vertrokken we naar Matapica. Dat is een eiland waar de grote zeeschildpadden hun eieren komen leggen. We gingen met 10 mensen allemaal vanuit ons huis. Het was één groot avontuur. Om er te komen moesten we dezelfde sluis over als donderdag dus ik wist al wat komen ging. Maar ditmaal regende het erg in de boot en overdag zag alles er toch anders uit. Het stuk moeras waar we doorheen moesten was nieuw voor mij. Dat was meer een achtbaan dan een boottocht. Tijdens de boottocht hebben we veel verschillende vogels gespot met als uitblinker een super grote uil.
We sliepen in hangmatten in een open hutje met uitzicht over de zee. Het was een mooie plek. Van daar uit maakten we wandelingen over het strand in de hoop dat we niet over de reusachtige schildpadden heen zouden kijken. Toch gebeurde dit blijkbaar de eerste wandeling al kan het ook zijn dat de schildpadden ons strand niet konden vinden. Toen we terugkwamen bij het huisje lag er zowaar een bijna voor de deur alsof hij onze telleurstelling had aangevoeld.
’s Avonds ben ik weer meegegaan om kaaimannen te vangen (deze worden trouwens na het fotograferen ervan weer gewoon teruggezet). Toen we daarvan terugkwamen moesten we snel mee met de gids want er was een nieuwe zeeschildpad gespot. We hebben samen staan kijken naar het graven, eieren leggen, dichtmetselen en terug kruipen van de schildpad. Dat alles duurt super lang en helaas mochten we alleen foto’s maken zonder flits bij een rood lampje. Toch was het een heel spektakel om te zien: er komt ineens een monsterlijk groot dinosaurus achtig beest de zee uit kruipen, ze zoekt een plekje waar haar eieren gelegd kunnen worden en dan begint ze met haar achtervinnen te graven. Dat gat wordt wel zo’n 80 centimeter diep. Daarna gaat ze met één vin/poot over het gat liggen en als je die na een tijdje voorzichtig opzij legt kun je alle eieren zo zien liggen en er zelfs uit zien komen. Daarna graven ze het gat weer dicht met hun achterpoten. Dan beginnen ze te huilen. Er komt dan heel dik vocht uit hun ogen super zielig. Als ze klaar zijn verzamelen ze alle energie die ze hebben om aan hun zware terugtocht naar zee te beginnen. Ik heb eigenlijk best medelijden met de dieren. Zo’n zware bevalling letterlijk en figuurlijk en dan worden ook nog eens heel veel eieren en schildpadjes gedood door mensen en dieren. In totaal hebben we 12 schildpadden gezien waarvan 10 leatherback (deze kunnen wel groter dan 2 meter worden en hebben verticale lijnen op hun schild) en 2 soepschildpadden (deze zijn veel kleiner en hebben een tekening op hun rug zoals een kind een schildpad tekent).
Zondag avond kwamen we thuis en toen zijn we nog gaan uiteten met 8 meiden.
Vandaag heb ik mijn eerste les gegeven. Het ging al super goed. Ik ben druk bezig vernieuwingen:
- Positieve feedback geven
- Adaptief onderwijs inbouwen
- Positieve afspraken maken met leerlingen om samen een doel te hebben waar we naartoe gaan werken.
Ik ga hier nog een zware klus hebben maar dat komt vast goed. Ik zie er wel uitdaging in.
Voor nu ga ik er weer mee stoppen want mijn blog wordt alweer veel te lang!
Nog even een paar Surinaamse woorden voor de liefhebber:
Veger = gum
Oorwatje = wattenstaafje
Overliggen = hangen op tafel
Fa wakka = hoe gaat het?
Zo dat was het weer voor vandaag. Mi gwe (= ik ben weg).
Veel liefs van Anke
-
17 Juni 2014 - 22:24
Corrie En Jan:
Als echte fans zijn wij natuurlijk de eersten die reageren. Voor een verslag van jou kijken we zelfs even 5 minuten NIET naar het voetballen. Die leuke facebookfoto aan het strand past bij dit verslag. Net zo vrolijk en enthousiast! Groetjes en XXX -
17 Juni 2014 - 22:30
Lisette Hulskes:
Leuk en herkenbaar hihi!;) xx -
17 Juni 2014 - 23:14
Mabel:
Dag Anke, Wat een mooi verslag! Wat een spannende periode he! Je hebt het kennelijk heel erg naar je zin.
Leuk! Succes nog he en zet hem op!
Hartelijke groet, ook van Bas,
Mabel -
18 Juni 2014 - 06:05
Hans:
Helemaal terecht dat je begint met "druk, druk, druk"! Wat maak je er een mooie tijd van, daar in Suriname en leuk dat je ons op deze manier daarin meeneemt! Ik ben nu al weer benieuwd naar je volgende verhaal! -
18 Juni 2014 - 21:21
Bernadet:
Wauw weer zo'n mooi verhaal. Je haalt er wel echt alles uit!En wat een prachtige foto's! Die zwart witte met die kaaiman is echt super, maar ...de rest doet er niet voor onder. Geeft een mooi beeld van je omgeving. Enjoy! -
19 Juni 2014 - 19:08
Zwaantje:
Lieve Anke,
Het lijkt een grote natuur vakantie en zien we straks graag jouw foto's en wat een prachtige kindjes die sluit je zo in je hart. Wat gaat de tijd dan snel hé. Fijn dat je zo geniet lieverd het is je gegund en de kinderen zullen blij met je zijn en hopen we dat je er met een goed verslag vandaan komt.
Fijn dat we de tweede ronde ook hebben gewonnen,we hebben gezellig samen gekeken.
liefs Evert en Zwaantje -
21 Juni 2014 - 08:50
Pieternel Vervoort:
Wat een avonturen, je wisselt het lesgeven mooi af met trips naar overal. Ben benieuwd naar dat kaaimannen avontuur, hoe groot zijn die eigenlijk? Stoer verhaal!
Nog veel plezier Anke en succes met je stage.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley