Oei oei,
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke
25 Juni 2014 | Suriname, Paramaribo
Mijn voornemen om ieder weekend een verslagje te schrijven is niet helemaal gelukt vorige week! Daarom maar een verkorte versie en dan komt er dit na weekend misschien wel weer eentje want aankomend weekend wordt echt top verwacht ik!
Allereerst over stage. Daar stage gaat het intussen beter. Ik ben bezig met het belonen van positief gedrag en dat werkt prima. De kinderen zien nu in dat ze leukere aandacht krijgen als ze goed mee doen. Ik geef al veel lessen.
Verder ben ik afgelopen tijd met van alles en nog wat bezig geweest. Natuurlijk ben ik mee geweest met het hele huis om ons fantastische Nederland te zien voetballen! De bediening was traag (3 kwartier voor een broodje met kaas en sla) maar de sfeer was geweldig!
Ook het uitgaan kon vorige week niet overgeslagen worden. Ik moest nog salsa dansen met een fransoos die het veel te goed kon. Dit eindigde in een kopstoot maar hij vond me toch nog wel aardig gelukkig. Het echte losgaan op moderne muziek is toch meer mijn ding!
Vrijdags moest ik weer voorlezen in de Mac Donalds. Het was erg druk en de kinderen waren enthousiast over de opdracht. Daar kwam een huisgenoot naartoe en hebben we een lekker avondmaaltje naar binnen gewerkt (ja papa bij de Mac kun je intussen best goed eten!).
Daarna heb ik met die huisgenoot een hotelovernachting gehad. Ja je leest het goed! En wel heel ver weg! Namelijk op de hoek van de straat waar ik woon. Daar staat een hotel waar je heel goedkoop kunt overnachten in een groot zacht bed, een goede airco, met warm douchewater en een prima ontbijtje. Hier zijn we weer helemaal bijgekomen van alle drukte van ons studentenhuis.
Zondags ben ik naar de markt geweest. Dat is hier best vreemd. Er staan wel 30 fruitkraampjes (hoe kunnen ze toch concurreren), 15 kraams met kleding en nog wat andere kraampjes: een waar ze levende krabben verkopen, een met levende kippen (op de ren ligt ook eten wat ze verkopen) en stinkende kraampjes met gebakken vis en vlees waar allemaal vliegen rondom vliegen. Er zijn ook wel mooie kraampjes waar ze souvenirs verkopen en daarvoor was ik er natuurlijk :D
Rond 10 uur ben ik met een huisgenoot vertrokken naar de vlindertuin. Dat was nog een heel avontuur! We moesten eerst op de fiets naar een plein waar de bussen verzamelen. Je kunt hier ook bussen die langskomen aanhouden door je hand op te steken maar dan weet je dus niet waar je instapt en ook niet waar je uitkomt. Zoals een kennis zegt: het openbaar vervoer gaat van een plek waar je niet bent naar een plek waar je niet heen moet. Nou dat is hier zeker het geval! Maar als je naar het bussenplein gaat dan valt het allemaal wel mee. Je moet alleen even weten welke je moet hebben (1 van de 100 is vast de goede!). Welke we moesten hebben, vroegen we dus maar aan een meneer en die wilde toen met ons mee naar de vlindertuin. Uhmm… hoe breng je vriendelijk over dat dat toch niet helemaal de bedoeling was?? Maar dat is allemaal goed gekomen met de term ‘vriendinnendagje’.
Voor een busrit van een half uur betaal je hier trouwens maar 1.60 SRD (ongeveer 35 eurocent). Nou daar kan de NS wat van leren! Eenmaal aangekomen in de vlindertuin bleken we de enige bezoekers. We konden in een kas waar echt de mooiste vlinders vlogen. Ook kregen we een rondleiding door de kwekerij waar planten, vlinders, schildpadden en slangen gekweekt worden. Het regende verschrikkelijk tijdens de rondleiding maar het was wel interessant.
Gisteren ben ik nog gaan uiteten met een meisje waarmee ik heb samengewerkt bij mijn vorige stage. Ze is vandaag weer terug naar huis en daarom hield ze een afscheidsetentje. We waren met 5 gezellige meiden.
Zo nu zijn jullie weer van alles op de hoogte. Nog 1,5 week en dan ben ik al weer thuis echt super jammer. Tuurlijk zal het dan wel weer leuk zijn om iedereen te zien maar hier voelt het zo als een droom. En die droom is echt voorbij gevlogen. Een avontuur om nooit te vergeten!
Veel liefs van Expeditie Robinson-lid
Anke
Allereerst over stage. Daar stage gaat het intussen beter. Ik ben bezig met het belonen van positief gedrag en dat werkt prima. De kinderen zien nu in dat ze leukere aandacht krijgen als ze goed mee doen. Ik geef al veel lessen.
Verder ben ik afgelopen tijd met van alles en nog wat bezig geweest. Natuurlijk ben ik mee geweest met het hele huis om ons fantastische Nederland te zien voetballen! De bediening was traag (3 kwartier voor een broodje met kaas en sla) maar de sfeer was geweldig!
Ook het uitgaan kon vorige week niet overgeslagen worden. Ik moest nog salsa dansen met een fransoos die het veel te goed kon. Dit eindigde in een kopstoot maar hij vond me toch nog wel aardig gelukkig. Het echte losgaan op moderne muziek is toch meer mijn ding!
Vrijdags moest ik weer voorlezen in de Mac Donalds. Het was erg druk en de kinderen waren enthousiast over de opdracht. Daar kwam een huisgenoot naartoe en hebben we een lekker avondmaaltje naar binnen gewerkt (ja papa bij de Mac kun je intussen best goed eten!).
Daarna heb ik met die huisgenoot een hotelovernachting gehad. Ja je leest het goed! En wel heel ver weg! Namelijk op de hoek van de straat waar ik woon. Daar staat een hotel waar je heel goedkoop kunt overnachten in een groot zacht bed, een goede airco, met warm douchewater en een prima ontbijtje. Hier zijn we weer helemaal bijgekomen van alle drukte van ons studentenhuis.
Zondags ben ik naar de markt geweest. Dat is hier best vreemd. Er staan wel 30 fruitkraampjes (hoe kunnen ze toch concurreren), 15 kraams met kleding en nog wat andere kraampjes: een waar ze levende krabben verkopen, een met levende kippen (op de ren ligt ook eten wat ze verkopen) en stinkende kraampjes met gebakken vis en vlees waar allemaal vliegen rondom vliegen. Er zijn ook wel mooie kraampjes waar ze souvenirs verkopen en daarvoor was ik er natuurlijk :D
Rond 10 uur ben ik met een huisgenoot vertrokken naar de vlindertuin. Dat was nog een heel avontuur! We moesten eerst op de fiets naar een plein waar de bussen verzamelen. Je kunt hier ook bussen die langskomen aanhouden door je hand op te steken maar dan weet je dus niet waar je instapt en ook niet waar je uitkomt. Zoals een kennis zegt: het openbaar vervoer gaat van een plek waar je niet bent naar een plek waar je niet heen moet. Nou dat is hier zeker het geval! Maar als je naar het bussenplein gaat dan valt het allemaal wel mee. Je moet alleen even weten welke je moet hebben (1 van de 100 is vast de goede!). Welke we moesten hebben, vroegen we dus maar aan een meneer en die wilde toen met ons mee naar de vlindertuin. Uhmm… hoe breng je vriendelijk over dat dat toch niet helemaal de bedoeling was?? Maar dat is allemaal goed gekomen met de term ‘vriendinnendagje’.
Voor een busrit van een half uur betaal je hier trouwens maar 1.60 SRD (ongeveer 35 eurocent). Nou daar kan de NS wat van leren! Eenmaal aangekomen in de vlindertuin bleken we de enige bezoekers. We konden in een kas waar echt de mooiste vlinders vlogen. Ook kregen we een rondleiding door de kwekerij waar planten, vlinders, schildpadden en slangen gekweekt worden. Het regende verschrikkelijk tijdens de rondleiding maar het was wel interessant.
Gisteren ben ik nog gaan uiteten met een meisje waarmee ik heb samengewerkt bij mijn vorige stage. Ze is vandaag weer terug naar huis en daarom hield ze een afscheidsetentje. We waren met 5 gezellige meiden.
Zo nu zijn jullie weer van alles op de hoogte. Nog 1,5 week en dan ben ik al weer thuis echt super jammer. Tuurlijk zal het dan wel weer leuk zijn om iedereen te zien maar hier voelt het zo als een droom. En die droom is echt voorbij gevlogen. Een avontuur om nooit te vergeten!
Veel liefs van Expeditie Robinson-lid
Anke
-
25 Juni 2014 - 04:54
Liesbeth:
Hoi Anke,
Je maakt er een mooie tijd van naast de stage die je moet lopen. En wij mogen lekker mee genieten. We zijn allemaal erg benieuwd naar het volgende verslag.
Groetjes en blijf er van genieten,
Liesbeth -
25 Juni 2014 - 08:50
Marleen En Mama:
Hé Robinson,
Geniet van je laatste week en het avontuur van volgend weekend, maar blijf uit de buurt van onbewoonde eilanden en breek niets! We zullen blij zijn als je weer thuis bent.
XXX -
25 Juni 2014 - 09:25
Sonja:
Hoi Ankeer ff genoten van jouw verhaal en wij hebben elkaar al vd week gesproken via skyp dus ben op de hoogte van alle leuke dingen,vanuit deze positie een warm welkom thuis want zoals je weet lig ik in t ziekenhuis en kan er niet bij zijn wat ik heeeeeel jammer vind,maar lieve meis we halen t wel in zeker weten.Dikke knuf en een goeie reis trug van Suriname naar Nederland.XXXXXXXX -
25 Juni 2014 - 11:17
Bernadet:
Prachtige ervaring! Leuk om te horen dat de kinderen reageren op je positieve benadering.Dat is vernieuwingsonderwijs op een andere manier! Geniet nog lekker daar en ik hoor je verhalen wel live bij terugkomst.....later. -
25 Juni 2014 - 13:33
Toon Leijten:
Hoi Anke,
Suriname bevalt in meerdere opzichten steeds beter! Heel goed! En misschien kan je nog een korte stop op de terugweg maken op St.Maarten (bijv. om de Pic du Paradis te beklimmen*)!?!
A dios!
Toon
* Misschien gezien een vorige reactie van jouw moeder en zus nog even uitstellen. De "oerwoud"tocht is wel de moeite waard! -
26 Juni 2014 - 11:28
Els Peeters:
Nog een lang verslag erg leuk om alles te volgen nog 2 fijne weken geniet ervan. Groet van uit Kiel Bart zit in New York
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
