I*m back!
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke
07 Juli 2014 | Suriname, Paramaribo
Zo het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Dat komt omdat ik natuurlijk goed afscheid wilde nemen van Suriname. Intussen ben ik namelijk al weer thuis…
Woensdag ben ik na stage op weg gegaan om cadeautjes te halen voor de leerlingen. Donderdag zou namelijk mijn laatste stagedag zijn. Ik ben toen op zoek gegaan naar een kantoorboekwinkel. Die was toch iets moeilijker te vinden dan ik dacht dus daar heb ik een mooie fietstocht aan overgehouden.
Donderdag was dus mijn laatste stagedag . Ik kreeg dikke brassa’s van sommige kindjes. Daarna ben ik even afscheid gaan nemen van de mensen bij Stichting Projekten (dat schrijf je in Suriname met een ‘K’) , mijn 1e stage. Op de terugweg ben ik nog even souvenirs gaan shoppen. Die avond zijn we gaan stappen bij een nieuwe club Next. Er was nog niet zo veel te doen, daarom zochten we de next club maar op, “Havanna”, daar is het altijd gezellig.
Vrijdag ben ik naar een moskee geweest. Ik mocht zelfs mee bidden met de gelovigen. De mevrouw die me aanleerde hoe ik moest bidden, dacht wel dat ik me volledig zou bekeren. Het was erg leerzaam en bijzonder. Vooral toen een belangrijk man speciaal voor mij wilde bidden met alle aanwezigen omdat Allah mij gestuurd zou hebben. Het waren erg vriendelijke mensen.
’s Avonds sloot ik echt mijn stage af door de allerlaatste keer naar de Mac Donalds te gaan om daar de voorleesactiviteit uit te voeren. Dit keer was het zo druk dat niet eens alle kinderen mee konden doen. Een erg goede afsluiting dus.
Daarna zijn we gaan uiteten als afscheid van een huisgenoot.
Zaterdag ben ik een fantastische fietstocht gaan maken met 3 andere stagiaires. We gingen over een onwijs hoge brug in Suriname. De Wijdenboschbrug die wel 52 meter hoog is en 1504 meter lang. Met heet weer is dat een behoorlijke beproeving. Met veel aanmoediging van langskomende chauffeurs hebben we de top bereikt. Terwijl we op de top stonden te filmen en foto’s te maken werd er regelmatig andere informatie geroepen: ”niet springen hoor”.
De fietstocht leidde naar voormalige plantage Peperpot. Er zijn nog oude huizen van plantage-eigenaren te zien maar verder is het vooral oerwoud waar je doorheen fietst. Dat was een hele belevenis. Afgezien van duizenden muggen en honderden mieren die je steken is het fantastisch. Overal hoor je vogels, zie je hagedissen en met een beetje geluk ontdek je een kameleon. Verder hebben we ook apen gezien.
’s Avonds zijn we lekker pannenkoeken gaan eten midden in Paramaribo.
Zondag ben ik voor het laatst op trip gegaan. Dit keer naar de Wrappakreek. We gingen per boot het oerwoud in en daar hebben we heel erg veel vogels gezien zelfs ijsvogels. De gids was erg aardig en wist veel te vertellen over het landschap en de dieren. Na de boottocht gingen we ergens eten en daar kregen we uitleg in een klein museum. Hier stonden spullen die door gidsen waren gevonden. De spullen kwamen uit de slaventijd. De verhalen waren erg indrukwekkend maar ook wel schrikbarend. Ik begrijp nu meer uit het land en dat is wel heel leuk. We kregen ook een rondleiding door het dorp waar de gids vertelde over verschillende planten die er groeien.
Maandag was er op alle basisscholen feest. Dit was vanwege Keti Koti wat dinsdag begon. Bij Keti Koti wordt de afschaffing van de slavernij gevierd. Ik ben met twee huisgenoten meegegaan om bij hun stage te gaan kijken. Alle kinderen waren mooi aangekleed en ze verkochten Surinaamse hapjes en drankjes.
´s Avonds was er een groot feest op White Beach. Het was super druk en heel gezellig. Er stonden grote podia met lichtshows erachter. Met het hele huis gingen we per bus naar dit feest. Het was een prachtige party.
Dinsdag begon het echte Keti Koti. Ik ben met twee huisgenoten naar de Palmentuin gegaan waar allemaal kraampjes stonden. Hier werd eten, drinken, sieraden en kleding verkocht die bij Keti Koti door iedereen gedragen wordt. Het was heel bijzonder om dit mee te maken.
Woensdag heb ik wat tijd voor mezelf genomen. Ik ben door Paramaribo gaan fietsen en ben overal gestopt waar ik nog foto´s wilde maken. Onderweg ben ik bij een geel met blauw kerkje gestopt. Hier ben ik binnen gaan kijken. Binnen was alles van hout echt prachtig. Bij de foto´s heb ik een foto van binnen in de kerk gezet.
Na mijn stadstour ben ik gaan inpakken en opruimen. Donderdag nam ik namelijk het vliegtuig terug naar huis.
Mijn vlucht verliep prima. Ik ben gaan slapen en heb film gekeken en toen was ik er al. Alleen vervelend toen ik om 2 uur ´s nachts wakker werd gemaakt met een ontbijt met warme vleesvervanging op een broodje. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen wat ik op dat moment dacht. Het was iets in de trant van ´Nu even niet!´
Op Schiphol stond mijn kleine familie me op te wachten en inmiddels raak ik alweer bijna gewend aan het oranje Nederland.
Woensdag ben ik na stage op weg gegaan om cadeautjes te halen voor de leerlingen. Donderdag zou namelijk mijn laatste stagedag zijn. Ik ben toen op zoek gegaan naar een kantoorboekwinkel. Die was toch iets moeilijker te vinden dan ik dacht dus daar heb ik een mooie fietstocht aan overgehouden.
Donderdag was dus mijn laatste stagedag . Ik kreeg dikke brassa’s van sommige kindjes. Daarna ben ik even afscheid gaan nemen van de mensen bij Stichting Projekten (dat schrijf je in Suriname met een ‘K’) , mijn 1e stage. Op de terugweg ben ik nog even souvenirs gaan shoppen. Die avond zijn we gaan stappen bij een nieuwe club Next. Er was nog niet zo veel te doen, daarom zochten we de next club maar op, “Havanna”, daar is het altijd gezellig.
Vrijdag ben ik naar een moskee geweest. Ik mocht zelfs mee bidden met de gelovigen. De mevrouw die me aanleerde hoe ik moest bidden, dacht wel dat ik me volledig zou bekeren. Het was erg leerzaam en bijzonder. Vooral toen een belangrijk man speciaal voor mij wilde bidden met alle aanwezigen omdat Allah mij gestuurd zou hebben. Het waren erg vriendelijke mensen.
’s Avonds sloot ik echt mijn stage af door de allerlaatste keer naar de Mac Donalds te gaan om daar de voorleesactiviteit uit te voeren. Dit keer was het zo druk dat niet eens alle kinderen mee konden doen. Een erg goede afsluiting dus.
Daarna zijn we gaan uiteten als afscheid van een huisgenoot.
Zaterdag ben ik een fantastische fietstocht gaan maken met 3 andere stagiaires. We gingen over een onwijs hoge brug in Suriname. De Wijdenboschbrug die wel 52 meter hoog is en 1504 meter lang. Met heet weer is dat een behoorlijke beproeving. Met veel aanmoediging van langskomende chauffeurs hebben we de top bereikt. Terwijl we op de top stonden te filmen en foto’s te maken werd er regelmatig andere informatie geroepen: ”niet springen hoor”.
De fietstocht leidde naar voormalige plantage Peperpot. Er zijn nog oude huizen van plantage-eigenaren te zien maar verder is het vooral oerwoud waar je doorheen fietst. Dat was een hele belevenis. Afgezien van duizenden muggen en honderden mieren die je steken is het fantastisch. Overal hoor je vogels, zie je hagedissen en met een beetje geluk ontdek je een kameleon. Verder hebben we ook apen gezien.
’s Avonds zijn we lekker pannenkoeken gaan eten midden in Paramaribo.
Zondag ben ik voor het laatst op trip gegaan. Dit keer naar de Wrappakreek. We gingen per boot het oerwoud in en daar hebben we heel erg veel vogels gezien zelfs ijsvogels. De gids was erg aardig en wist veel te vertellen over het landschap en de dieren. Na de boottocht gingen we ergens eten en daar kregen we uitleg in een klein museum. Hier stonden spullen die door gidsen waren gevonden. De spullen kwamen uit de slaventijd. De verhalen waren erg indrukwekkend maar ook wel schrikbarend. Ik begrijp nu meer uit het land en dat is wel heel leuk. We kregen ook een rondleiding door het dorp waar de gids vertelde over verschillende planten die er groeien.
Maandag was er op alle basisscholen feest. Dit was vanwege Keti Koti wat dinsdag begon. Bij Keti Koti wordt de afschaffing van de slavernij gevierd. Ik ben met twee huisgenoten meegegaan om bij hun stage te gaan kijken. Alle kinderen waren mooi aangekleed en ze verkochten Surinaamse hapjes en drankjes.
´s Avonds was er een groot feest op White Beach. Het was super druk en heel gezellig. Er stonden grote podia met lichtshows erachter. Met het hele huis gingen we per bus naar dit feest. Het was een prachtige party.
Dinsdag begon het echte Keti Koti. Ik ben met twee huisgenoten naar de Palmentuin gegaan waar allemaal kraampjes stonden. Hier werd eten, drinken, sieraden en kleding verkocht die bij Keti Koti door iedereen gedragen wordt. Het was heel bijzonder om dit mee te maken.
Woensdag heb ik wat tijd voor mezelf genomen. Ik ben door Paramaribo gaan fietsen en ben overal gestopt waar ik nog foto´s wilde maken. Onderweg ben ik bij een geel met blauw kerkje gestopt. Hier ben ik binnen gaan kijken. Binnen was alles van hout echt prachtig. Bij de foto´s heb ik een foto van binnen in de kerk gezet.
Na mijn stadstour ben ik gaan inpakken en opruimen. Donderdag nam ik namelijk het vliegtuig terug naar huis.
Mijn vlucht verliep prima. Ik ben gaan slapen en heb film gekeken en toen was ik er al. Alleen vervelend toen ik om 2 uur ´s nachts wakker werd gemaakt met een ontbijt met warme vleesvervanging op een broodje. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen wat ik op dat moment dacht. Het was iets in de trant van ´Nu even niet!´
Op Schiphol stond mijn kleine familie me op te wachten en inmiddels raak ik alweer bijna gewend aan het oranje Nederland.
-
07 Juli 2014 - 21:52
Mama:
En nu is het weer even wakker worden en over tot de orde van de dag! Dat zal wel niet zonder spijt zijn, maar wij zijn in elk geval blij dat je terug bent! -
07 Juli 2014 - 21:53
Ria:
Ik vond het heel leuk om je te'volgen' in Suriname Anke, ik had die brug ook wel willen fietsen :-). Nu thuis weer lekker in je ritme komen. fijne vakantie gewenst. Liefs.
-
07 Juli 2014 - 22:13
Hans:
Hoi Anke, welkom terug in ons kikkerlandje. Je hebt er in alle opzichten iets moois van gemaakt. Ik heb genoten van je reisverslagen en de foto's, maar vooral bewondering voor alles wat je ondernomen hebt! TOPPIE
Groetjes uit Raamsdonksveer -
08 Juli 2014 - 04:08
Liesbeth:
Anke,
We zullen je verslagen gaan missen. Bedankt dat je het met ons hebt willen delen. Naast je stage heb je ook andere dingen lingen van Suriname geleerd. Zeker de natuur en dieren zullen een mooie herinnering blijven.
Groetjes,
Liesbeth -
08 Juli 2014 - 16:39
Ingrid:
Hoi Anke,
Ben zomaar iemand die op jou profiel terecht kwam
Heb genoten van je belevenissen en verhalen..ik ga zelf in december naar Su voor de 8x
Welkom weer terug in ons kikkerlandtje
Gr Ingrid
-
08 Juli 2014 - 22:25
Bernadet:
Hallo Anke
Zoals steeds weer een bijzonder en mooi verhaal. En nu weer thuis...zal best even wennen zijn, maar het is vakantie. Geniet van je thuiskomst en het vertellen van alle ervaringen. Ik zie je later weer.
Gr Bernadet -
15 Juli 2014 - 10:20
Toon Leijten:
Hoi Anke, vonden "de" Surinamers het niet wat eigenaardig dat jullie (zo veel?) fietsten? Op Curacao kregen de (95%) blanke fietsers altijd te horen "macamba loco"...
En het moskeebezoek toonde wellicht ten overvloede aan dat Suriname na 1863 en na de daaropvolgende migratiestroom vanuit Java multireligieus en multicultureel is.
Ayó, Toon -
15 Juli 2014 - 10:26
Toon Leijten:
Hoi Anke, complimenten voor de kleurrijke foto's van mensen en natuur (zonsondergangen!). Ik zal ze ook moeder laten zien als ze in Waalre komt. Groetjes, Toon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
