Steeds meer *WAUWIE*

14/9

Lieve allemaal,

Wauw wat een wereldje hier! Heb het nu al best wel druk met veel leuke dingen. Toch blijven er plekjes vrij om even een reisverslag te typen. Dat is hard nodig want er is al veel gebeurt in mijn 2e week!

Zaterdag zijn we naar de zaterdag markt geweest. Wat een ongelofelijke chaos! Allemaal mensen op kleedjes die stapels 2e hands kleding proberen te verkopen. Alle maten, soorten en kleuren liggen door elkaar en aanvallen maar. Het is net de H&M tafel met uitverkoop maar dan niet op één tafel maar overal waar je kijkt! Ik heb er een soort oliebol gehad die best lekker smaakte en ik heb een spiegeltje gekregen voor mijn huisje.

’s Avonds zat ik maar een beetje in mijn huisje te twijfelen wat ik nu eens zou gaan doen. Dus besloot ik naar de bar van Mgoza (dat is de lodge van het gezin waar ik juf ben) te gaan om daar aan de barman te vragen of het veilig is om alleen naar de lokale bar te gaan. Hij zei van niet maar ik kon wel even 20 minuutjes op hem wachten zodat we samen konden gaan. Voor de grap vroeg ik aan de vader van het gezin, die net voorbij liep, of de jongen wel betrouwbaar was en die verzekerde mij daarvan. Dus ging ik samen met Suzi (eigenlijk Suzan maar iedereen noemt hem Suzi) naar de lokale bar. Daar was een pooltafel en een bar waar ik wel behoorlijk in de picture viel omdat er behalve prostituees geen vrouwen in de bar komen. Gelukkig was ik goed voorbereid met mijn kleding en had ik een lange jurk aan (bedankt voor de tip Sanne!). Suzi stelde me voor aan vrienden en familie en het werd een erg leuke avond.

Zondag ben ik met Jeannette (moeder van het gezin), Shila (een Ierse vriendin van de moeder) en 4 meisjes naar de laatste lodge van het dorpje gegaan. Dat ligt aan het uiterste puntje van het meer waardoor je een prachtig uitzicht hebt over het meer en de rotsen aan de zijkant waar veel hagedissen, geiten en apen zaten. In het regenseizoen schijnen er ook nog wel eens slangen te zitten dus dan ga ik zeker nog een keer kijken. We hebben er gezwommen en gerelaxt.
Daarna gingen we terug naar Mgoza waar Allan (de vader van het gezin) zijn nieuwe boot al aan het inladen was. We gingen een mooi tochtje op het meer maken. Het was prachtig en een goed einde van een zeer geslaagde dag.

De eerste vrijwilligerspost is vandaag bezocht: Chembe Child is een speeltuin met een binnengedeelte waar de kinderen soms ook lesjes krijgen na schooltijd. Samen met Jeannette ben ik gaan kennismaken en voortaan ga ik iedere woensdag hierheen om te helpen. Er is wel erg weinig materiaal om te spelen of les te geven dus ik moet kijken hoe ik dat ga aanpakken.

Dinsdag volgde een bezoek aan de 2e vrijwilligersplek: Tipezananso. Ook een speeltuin waar ze ook leerzame activiteiten doen. Hier is wel behoorlijk wat materiaal en ook hier ga ik helpen maar dan elke vrijdag. De man die aanwezig was, is erg aardig. Hij heeft me Bao geleerd; een spel dat ze hier heel veel spelen.

Woensdag ben ik naar Chembe Child gegaan om te helpen. Ik heb vooral gespeeld met de kinderen maar volgende week wil ik wel een lesje gaan proberen te geven nu ik de leeftijden een beetje weet.

Wauw ik heb op donderdag echt het mooiste plekje van Malawi gezien. Dat kan nog veranderen want veel van Malawi heb ik natuurlijk nog niet gezien :P Ik liep in het dorpje te neuzen toen ik Suzi tegenkwam. Hij wilde me wel wat dingen in het dorp laten zien zei hij. Dus liepen we samen naar het einde van het dorp. Daarna wandelde we naar het einde van het eiland Otters Point genoemd. Daar zijn hele kale rotsen met op de meest vreemde plekken nog bomen die erop kunnen leven. We hebben er Klifdassen gezien met kleintjes en naar de ondergaande zon gekeken. Op de terugweg vroeg Suzi naar mijn liefdesleven en ik heb hem voor de zekerheid even heel duidelijk gemaakt dat ik geen behoefte heb aan een relatie (laat staan in Malawi!).

Er is net echt super nieuws gekomen! Mijn achterneefje Benjamin is geboren :D echt heel erg leuk! Alleen jammer dat op bezoek gaan zo lastig is. Maar dan bezoek ik ze gewoon als de meeste slaapuurtjes niet meer nodig zijn :P

Op vrijdag, jullie zullen wel denken dat ik gek geworden ben, ben ik al om 5.15 gaan hardlopen met Marloes een Nederlanse vrouw die hier nu weer komt wonen na een half jaartje in Nederland te zijn geweest. Ze is echt super aardig en vroeg me mee om te gaan hardlopen. Het was vroeg maar het was meer dan de moeite waard. De zon zien opkomen, de mensen zien wakker worden en dan hardlopen langs een nationaal natuurpark is echt geweldig!

Na Timba’s lessen ben ik naar Tipezananso gegaan. Er waren eerst helemaal geen kinderen dus ben ik gaan helpen met spullen schoonmaken. Later kwamen er wel kinderen en heb ik met hen Bao, mens-erger-je-niet en hink-stap-sprong gespeeld. De kinderen waren dol enthousiast dat ik er was en mee deed.

In de avond ben ik met Marloes, Suzi en Goodson (de broer van Suzi) uit geweest. Er waren 2 dansers waarvan er 1 maar één been had. Hij kon toch nog alles meedoen en hele knappe dingen zonder krukken. De sfeer was erg goed en ik heb weer leuke nieuwe mensen leren kennen.

Ik had de hele week al zin in zaterdag omdat er in de avond een feest zou zijn met een bekende band waar zelfs vrouwen naartoe zouden gaan. Eerst ben ik met een Nederlandse jongen en twee Zuid-Afrikaanse meiden naar Otters Point gelopen omdat zij dat graag wilde zien. Daar was een man die nu ineens 7 dollar per persoon wilde om verder te lopen terwijl ik eerder niets betaald had. We zijn omgekeerd en hebben op het strand de zonsondergang gezien. Daarna zijn we teruggelopen en ging ik me snel klaarmaken voor het grote feest!
Het feest begon onwijs goed: top muziek, leuke mensen en er werd gedanst. Het eerste biertje (Nee het kwam dus niet van de alcohol) viel heel verkeerd bij me waardoor ik me terugtrok om tot rust te komen. Helaas hielp dat niks en moest ik knotsmisselijk terug naar huis lopen. Een half uur lopen is dan heel lang!
Thuis kwam nogmaals alles eruit en zondag en vandaag heb ik de hele dag ziek op de bank/op bed gelegen. Omdat mijn bed een levensgevaarlijk trappetje naar beneden heeft durfde ik zaterdag nacht niet boven te slapen en heb ik op mijn rieten harde bankje gelegen, dicht bij de wc. Nu gaat het wel wat beter en gelukkig wijst de Malariatest uit op niets. Het zal wel snel weer over gaan.
Tja TIA (This Is Afrika) daar wordt je soms ziekjes ook dat overleef ik wel weer.

Dus no worry’s. Akuna matata. No spang. Kein sorgen. Wie kan mijn rijtje aanvullen ??

Veel liefs van een al heel wat beter voelend meisje.